Ghazal No. 142: Friends, the daughter of the vine renounced modesty
غزل شماره ۱۴۲: دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد
Friends vine's daughter repented from being veiled
Went to moral police and did work with permission
دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد
شد سوی محتسب و کار به دستوری کرد
Came from veil to assembly clean its sweat
So companions won't say why it kept distance
آمد از پرده به مجلس عرقش پاک کنید
تا نگویند حریفان که چرا دوری کرد
Give good news reward O heart that again love's musician
Played drunken tune and remedied hangover
مژدگانی بده ای دل که دگر مطرب عشق
راه مستانه زد و چاره مخموری کرد
Not with seven waters that its color won't go with hundred fires
What grape wine did with ascetic's robe
نه به هفت آب که رنگش به صد آتش نرود
آن چه با خرقه زاهد می انگوری کرد
Union's rosebush bud bloomed from its breeze
Joy's sweet-singing bird made from Damascus rose petal
غنچه گلبن وصلم ز نسیمش بشکفت
مرغ خوشخوان طرب از برگ گل سوری کرد
Hafez don't let go of humility for envious
Lost honor and wealth and heart and faith in head of pride
حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود
عرض و مال و دل و دین در سر مغروری کرد
Ghazal No. 142: Friends, the daughter of the vine renounced modesty
Book: Divan of Hafez