Ghazal No. 149: My heart follows no path but the love of moon-faced beauties
غزل شماره ۱۴۹: دلم جز مهر مهرویان، طریقی بر نمیگیرد
My heart takes no path except moon-faced ones' love
From every door I give it advice but it doesn't take in
دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمیگیرد
ز هر در میدهم پندش ولیکن در نمیگیرد
For God's sake O advisor speak of goblet and wine
For no image takes in our imagination better than this
خدا را ای نصیحتگو حدیث ساغر و می گو
که نقشی در خیال ما از این خوشتر نمیگیرد
Come O rose-cheeked cupbearer bring colored wine
For no thought takes in our inside better than this
بیا ای ساقی گلرخ بیاور باده رنگین
که فکری در درون ما از این بهتر نمیگیرد
I drink wine-flask secretly and people think it's book
Strange if fire of this hypocrisy doesn't catch in book
صراحی میکشم پنهان و مردم دفتر انگارند
عجب گر آتش این زرق در دفتر نمیگیرد
I'll burn this patched cloak one day
For wine-sellers' elder doesn't take it for one cup
من این دلق مرقع را بخواهم سوختن روزی
که پیر می فروشانش به جامی بر نمیگیرد
That's why friends have purities with its ruby wine
For except truthfulness no image takes in that essence
از آن رو هست یاران را صفاها با می لعلش
که غیر از راستی نقشی در آن جوهر نمیگیرد
Such heart-pulling head and eye you say avert eye from it
Go for this meaningless sermon doesn't take in my head
سر و چشمی چنین دلکش تو گویی چشم از او بردوز
برو کاین وعظ بیمعنی مرا در سر نمیگیرد
Rogues' advisor who fights with fate's decree
I see their heart very tight perhaps doesn't take goblet
نصیحتگوی رندان را که با حکم قضا جنگ است
دلش بس تنگ میبینم مگر ساغر نمیگیرد
Among crying I laugh for like candle in this assembly
I have fiery tongue but doesn't catch fire
میان گریه میخندم که چون شمع اندر این مجلس
زبان آتشینم هست لیکن در نمیگیرد
How well you caught my heart I praise your drunk eye
For no one catches wild birds better than this
چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمیگیرد
Speech is about our need and beloved's independence
What use is magic-making O heart that doesn't take in beloved
سخن در احتیاج ما و استغنای معشوق است
چه سود افسونگری ای دل که در دلبر نمیگیرد
I'll get that mirror one day like Alexander
Whether this fire catches for a while or doesn't catch
من آن آیینه را روزی به دست آرم سکندروار
اگر میگیرد این آتش زمانی ور نمیگیرد
For God's sake mercy O wealthy one for poor of your street
Doesn't know another door doesn't take another path
خدا را رحمی ای منعم که درویش سر کویت
دری دیگر نمیداند رهی دیگر نمیگیرد
With this fresh sweet poetry I wonder at king of kings
Why doesn't cover Hafez head to toe in gold
بدین شعر تر شیرین ز شاهنشه عجب دارم
که سر تا پای حافظ را چرا در زر نمیگیرد
Ghazal No. 149: My heart follows no path but the love of moon-faced beauties
Book: Divan of Hafez