Ghazal No. 151: To spend a moment with sorrow is not worth the entire world

غزل شماره ۱۵۱: دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

Spending a moment with grief whole world isn't worth

Sell our cloak for wine for isn't worth better than this

دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

به می بفروش دلق ما کز این بهتر نمی‌ارزد

In wine-sellers' street they don't accept it for a cup

How excellent piety's prayer rug that isn't worth one goblet

به کوی می فروشانش به جامی بر نمی‌گیرند

زهی سجاده تقوا که یک ساغر نمی‌ارزد

My rival made reproaches that turn face from this door

What happened to this head of ours that isn't worth door's dust

رقیبم سرزنش‌ها کرد کز این باب رخ برتاب

چه افتاد این سر ما را که خاک در نمی‌ارزد

Glory of royal crown that has life's fear embedded in it

Is heart-pulling cap but isn't worth abandoning head

شکوه تاج سلطانی که بیم جان در او درج است

کلاهی دلکش است اما به ترک سر نمی‌ارزد

How easy seemed at first sea's grief for profit's scent

I was wrong that this storm isn't worth hundred pearls

چه آسان می‌نمود اول غم دریا به بوی سود

غلط کردم که این طوفان به صد گوهر نمی‌ارزد

Better for you to hide your face from eager ones

For world-conquering joy isn't worth army's grief

تو را آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی

که شادی جهان گیری غم لشکر نمی‌ارزد

Like Hafez strive in contentment and pass by base world

For one barley of base ones' favor isn't worth two hundred mans of gold

چو حافظ در قناعت کوش و از دنیای دون بگذر

که یک جو منت دونان دو صد من زر نمی‌ارزد