Ghazal No. 155: If I follow her, it will stir up turmoil

غزل شماره ۱۵۵: اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

If I go after them they raise disturbances

And if I sit from seeking they rise with hatred

اگر روم ز پی اش فتنه‌ها برانگیزد

ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد

And if in passing for one moment from faithfulness

Like dust I fall after them like wind they flee

و گر به رهگذری یک دم از وفاداری

چو گرد در پی اش افتم چو باد بگریزد

And if I seek half a kiss hundred regrets

From box of their mouth like sugar pours down

و گر کنم طلب نیم بوسه صد افسوس

ز حقه دهنش چون شکر فروریزد

That deceit I see in your narcissus

Much honor that mixes with path's dust

من آن فریب که در نرگس تو می‌بینم

بس آب روی که با خاک ره برآمیزد

Up and down of love's desert is affliction's trap

Where is lion-heart who doesn't avoid affliction

فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست

کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد

You ask for life and patience for magic-playing wheel

Raises thousand games stranger than this

تو عمر خواه و صبوری که چرخ شعبده باز

هزار بازی از این طرفه‌تر برانگیزد

On submission's threshold lay head Hafez

For if you make strife time will strive

بر آستانه تسلیم سر بنه حافظ

که گر ستیزه کنی روزگار بستیزد