Ghazal No. 157: Anyone obsessed with your green script is lost in thought
غزل شماره ۱۵۷: هر که را با خط سبزت سر سودا باشد
Whoever has passion's desire with your green line
Won't put foot outside this circle while exists
هر که را با خط سبزت سر سودا باشد
پای از این دایره بیرون ننهد تا باشد
When I rise tulip-like from grave's soil
Your passion's brand will be heart's core
من چو از خاک لحد لاله صفت برخیزم
داغ سودای توام سر سویدا باشد
You yourself O unique pearl where are you finally
That from your grief people's eyes all be sea
تو خود ای گوهر یک دانه کجایی آخر
کز غمت دیده مردم همه دریا باشد
From base of each eyelash water flows come
If you have desire for stream's edge and watching
از بن هر مژهام آب روان است بیا
اگرت میل لب جوی و تماشا باشد
Like rose and wine come out from curtain for a moment and enter
For another time meeting won't be apparent
چون گل و می دمی از پرده برون آی و درآ
که دگرباره ملاقات نه پیدا باشد
Extended shade of your tress's curl be on my head
For in this shade crazy heart's rest will be
ظل ممدود خم زلف توام بر سر باد
کاندر این سایه قرار دل شیدا باشد
Your eye from coquetry doesn't incline to Hafez yes
Haughtiness is graceful narcissus's attribute
چشمت از ناز به حافظ نکند میل آری
سرگرانی صفت نرگس رعنا باشد
Ghazal No. 157: Anyone obsessed with your green script is lost in thought
Book: Divan of Hafez