Ghazal No. 157: Anyone obsessed with your green script is lost in thought

غزل شماره ۱۵۷: هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

Whoever has passion's desire with your green line

Won't put foot outside this circle while exists

هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

پای از این دایره بیرون ننهد تا باشد

When I rise tulip-like from grave's soil

Your passion's brand will be heart's core

من چو از خاک لحد لاله صفت برخیزم

داغ سودای توام سر سویدا باشد

You yourself O unique pearl where are you finally

That from your grief people's eyes all be sea

تو خود ای گوهر یک دانه کجایی آخر

کز غمت دیده مردم همه دریا باشد

From base of each eyelash water flows come

If you have desire for stream's edge and watching

از بن هر مژه‌ام آب روان است بیا

اگرت میل لب جوی و تماشا باشد

Like rose and wine come out from curtain for a moment and enter

For another time meeting won't be apparent

چون گل و می دمی از پرده برون آی و درآ

که دگرباره ملاقات نه پیدا باشد

Extended shade of your tress's curl be on my head

For in this shade crazy heart's rest will be

ظل ممدود خم زلف توام بر سر باد

کاندر این سایه قرار دل شیدا باشد

Your eye from coquetry doesn't incline to Hafez yes

Haughtiness is graceful narcissus's attribute

چشمت از ناز به حافظ نکند میل آری

سرگرانی صفت نرگس رعنا باشد