Ghazal No. 158: Me denying wine! What kind of tale is this?
غزل شماره ۱۵۸: من و انکار شراب! این چه حکایت باشد؟
Me and denying wine, what a tale this would be
Usually, I have enough sense and capacity
من و انکار شراب این چه حکایت باشد
غالبا این قدرم عقل و کفایت باشد
Until the end, I didn't know the way to the tavern
Otherwise, how long could our secrecy last
تا به غایت ره میخانه نمیدانستم
ور نه مستوری ما تا به چه غایت باشد
Asceticism, arrogance, and prayer, while I'm drunk and needy
Until you yourself show favor to whom in between
زاهد و عجب و نماز و من و مستی و نیاز
تا تو را خود ز میان با که عنایت باشد
If the ascetic does not understand the way of the libertine, he is excused
Love is a task that depends on guidance
زاهد ار راه به رندی نبرد معذور است
عشق کاریست که موقوف هدایت باشد
I who have spent nights on the path of piety with tambourine and harp
This time, when I put my head on the path, what a tale it will be
من که شبها ره تقوا زدهام با دف و چنگ
این زمان سر به ره آرم چه حکایت باشد
I am the servant of the old Magian who saved me from ignorance
Whatever our elder does, it is pure grace
بنده پیر مغانم که ز جهلم برهاند
پیر ما هر چه کند عین عنایت باشد
Last night I couldn't sleep because a friend said
If Hafez was drunk, there is reason for complaint
دوش از این غصه نخفتم که رفیقی میگفت
حافظ ار مست بود جای شکایت باشد
Ghazal No. 158: Me denying wine! What kind of tale is this?
Book: Divan of Hafez