Ghazal No. 159: The mystic's wine is not always pure and untainted

غزل شماره ۱۵۹: نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

The critique of the Sufi is not all pure without flaw

Many a cloak deserves to be set on fire

نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد

Our Sufi who became intoxicated by morning prayers

Watch him in the evening, for he remains joyous

صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی

شامگاهش نگران باش که سرخوش باشد

It would be delightful if the test of experience comes in between

So that everyone with deceit becomes ashamed

خوش بود گر محک تجربه آید به میان

تا سیه روی شود هر که در او غش باشد

If the cupbearer draws such lines on the water

Many faces will be adorned with bloodstains

خط ساقی گر از این گونه زند نقش بر آب

ای بسا رخ که به خونابه منقش باشد

The one pampered in luxury will not find the way to the Beloved

Loving is the way of the afflicted libertines

ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست

عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد

Why grieve over the lowly world, drink wine

It's a pity if the wise heart is troubled

غم دنیای دنی چند خوری باده بخور

حیف باشد دل دانا که مشوش باشد

The wine-seller took Hafez's cloak and prayer mat

If his wine was from the hands of a moon-faced cupbearer

دلق و سجاده حافظ ببرد باده فروش

گر شرابش ز کف ساقی مه وش باشد