Ghazal No. 159: The mystic's wine is not always pure and untainted
غزل شماره ۱۵۹: نقد صوفی نه همه صافی بیغش باشد
The critique of the Sufi is not all pure without flaw
Many a cloak deserves to be set on fire
نقد صوفی نه همه صافی بیغش باشد
ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد
Our Sufi who became intoxicated by morning prayers
Watch him in the evening, for he remains joyous
صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی
شامگاهش نگران باش که سرخوش باشد
It would be delightful if the test of experience comes in between
So that everyone with deceit becomes ashamed
خوش بود گر محک تجربه آید به میان
تا سیه روی شود هر که در او غش باشد
If the cupbearer draws such lines on the water
Many faces will be adorned with bloodstains
خط ساقی گر از این گونه زند نقش بر آب
ای بسا رخ که به خونابه منقش باشد
The one pampered in luxury will not find the way to the Beloved
Loving is the way of the afflicted libertines
ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
Why grieve over the lowly world, drink wine
It's a pity if the wise heart is troubled
غم دنیای دنی چند خوری باده بخور
حیف باشد دل دانا که مشوش باشد
The wine-seller took Hafez's cloak and prayer mat
If his wine was from the hands of a moon-faced cupbearer
دلق و سجاده حافظ ببرد باده فروش
گر شرابش ز کف ساقی مه وش باشد
Ghazal No. 159: The mystic's wine is not always pure and untainted
Book: Divan of Hafez