Ghazal No. 173: During my prayers, I remembered the curve of your eyebrow

غزل شماره ۱۷۳: در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

In my prayer, the curve of your eyebrow came to mind

A state arose that made the prayer niche cry out

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

Do not expect patience, heart, or sense from me now

For the endurance you saw has all been wasted

از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار

کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد

The wine became pure, and the birds of the meadow became intoxicated

The season of love arrived, and the foundation was laid

باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند

موسم عاشقی و کار به بنیاد آمد

I hear the scent of recovery from the state of the world

Joy brought the flower, and the breeze of dawn arrived happily

بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم

شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد

O bride of art, do not complain of fortune

Adorn the bridal chamber of beauty, for the groom has arrived

ای عروس هنر از بخت شکایت منما

حجله حسن بیارای که داماد آمد

The enchanting ones of the meadow adorned themselves with ornaments

Our beloved, who came with divine beauty

دلفریبان نباتی همه زیور بستند

دلبر ماست که با حسن خداداد آمد

The trees that have attachments are under burden

O happy cypress, who came free from the burden of sorrow

زیر بارند درختان که تعلق دارند

ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد

O minstrel, sing a sweet ghazal from Hafez's words

So that I may say that the memory of my joyous time came to me

مطرب از گفته حافظ غزلی نغز بخوان

تا بگویم که ز عهد طربم یاد آمد