Ghazal No. 182: You haven’t written to me for several days now
غزل شماره ۱۸۲: حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند
You did not write about your condition, and some days passed
Is there a confidant to whom I can send you a few messages?
حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند
محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند
We cannot reach that lofty goal
Unless your kindness takes a few steps forward
ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند
When the wine left the jar and the rose unveiled its face
Seize the opportunity for joy and drink a few cups
چون می از خم به سبو رفت و گل افکند نقاب
فرصت عیش نگه دار و بزن جامی چند
Sugar mixed with roses is not the cure for our hearts
Mix a few kisses with a few reproaches
قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست
بوسهای چند برآمیز به دشنامی چند
O ascetic, pass safely through the alley of the libertines
Lest the company of the infamous ruins you
زاهد از کوچه رندان به سلامت بگذر
تا خرابت نکند صحبت بدنامی چند
When you have spoken of all its faults, speak also of its virtues
Do not reject wisdom for the sake of a few ignorant hearts
عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگو
نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند
O beggars of the tavern, God is your companion
Do not expect favors from a few benefactors
ای گدایان خرابات خدا یار شماست
چشم انعام مدارید ز انعامی چند
How beautifully the old man of the tavern spoke to his suffering self
Do not speak of the state of your burnt heart to a few naive ones
پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خویش
که مگو حال دل سوخته با خامی چند
Hafez, out of longing for your radiant face, burned
O fortunate one, cast a glance at a few misfortunes
حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت
کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند
Ghazal No. 182: You haven’t written to me for several days now
Book: Divan of Hafez