Ghazal No. 187: O heart, burn, for your burning can accomplish great deeds

غزل شماره ۱۸۷: دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

O heart, burn, for your burning will accomplish things

A midnight prayer can ward off a hundred calamities

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند

Endure the reproach of the fairy-faced beloved with love

For one coquettish glance can make up for a hundred cruelties

عتاب یار پری چهره عاشقانه بکش

که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند

From the earthly realm to the heavens, they lift the veil

Whoever serves the world-revealing cup

ز ملک تا ملکوتش حجاب بردارند

هر آن که خدمت جام جهان نما بکند

The physician of love is Jesus-like and compassionate, but

If he sees no pain in you, whom will he cure?

طبیب عشق مسیحادم است و مشفق لیک

چو درد در تو نبیند که را دوا بکند

Settle your affairs with God and be content

For if mercy does not come, the claimant of God will act

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار

که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند

I am weary of the sleeping fortune, for its awakening

At the time of the morning prayer, it will make a supplication

ز بخت خفته ملولم بود که بیداری

به وقت فاتحه صبح یک دعا بکند

Hafez burned, but he did not catch a whiff of the beloved's tress

Unless the breeze guides him to this fortune

بسوخت حافظ و بویی به زلف یار نبرد

مگر دلالت این دولتش صبا بکند