Ghazal No. 188: That meddler faults me for my carefree ways and love

غزل شماره ۱۸۸: مرا به رندی و عشق، آن فضول عیب کند

That meddler faults me for my libertinism and love

Who dares to object to the secrets of divine knowledge

مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

که اعتراض بر اسرار علم غیب کند

See the perfection of the essence of love, not the flaw of sin

For whoever lacks virtue will focus on faults

کمال سر محبت ببین نه نقص گناه

که هر که بی‌هنر افتد نظر به عیب کند

From the fragrance of the houris of paradise, that breath will arise

That the dust of our tavern will perfume the pocket

ز عطر حور بهشت آن نفس برآید بوی

که خاک میکده ما عبیر جیب کند

The coquetry of the cupbearer strikes the path of Islam

So that avoiding wine might make one a teetotaler

چنان زند ره اسلام غمزه ساقی

که اجتناب ز صهبا مگر صهیب کند

The key to the treasure of happiness is the acceptance of the people of heart

May it not be that anyone doubts this point

کلید گنج سعادت قبول اهل دل است

مباد آن که در این نکته شک و ریب کند

The shepherd of the safe valley sometimes achieves his desire

Who for several years serves Shuaib with his soul

شبان وادی ایمن گهی رسد به مراد

که چند سال به جان خدمت شعیب کند

From the eye, the tale of Hafez sheds blood

When it remembers the time of youth and old age

ز دیده خون بچکاند فسانه حافظ

چو یاد وقت زمان شباب و شیب کند