Ghazal No. 188: That meddler faults me for my carefree ways and love
غزل شماره ۱۸۸: مرا به رندی و عشق، آن فضول عیب کند
That meddler faults me for my libertinism and love
Who dares to object to the secrets of divine knowledge
مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند
که اعتراض بر اسرار علم غیب کند
See the perfection of the essence of love, not the flaw of sin
For whoever lacks virtue will focus on faults
کمال سر محبت ببین نه نقص گناه
که هر که بیهنر افتد نظر به عیب کند
From the fragrance of the houris of paradise, that breath will arise
That the dust of our tavern will perfume the pocket
ز عطر حور بهشت آن نفس برآید بوی
که خاک میکده ما عبیر جیب کند
The coquetry of the cupbearer strikes the path of Islam
So that avoiding wine might make one a teetotaler
چنان زند ره اسلام غمزه ساقی
که اجتناب ز صهبا مگر صهیب کند
The key to the treasure of happiness is the acceptance of the people of heart
May it not be that anyone doubts this point
کلید گنج سعادت قبول اهل دل است
مباد آن که در این نکته شک و ریب کند
The shepherd of the safe valley sometimes achieves his desire
Who for several years serves Shuaib with his soul
شبان وادی ایمن گهی رسد به مراد
که چند سال به جان خدمت شعیب کند
From the eye, the tale of Hafez sheds blood
When it remembers the time of youth and old age
ز دیده خون بچکاند فسانه حافظ
چو یاد وقت زمان شباب و شیب کند
Ghazal No. 188: That meddler faults me for my carefree ways and love
Book: Divan of Hafez