Ghazal No. 201: Pure wine and a charming cupbearer are two traps on the path
غزل شماره ۲۰۱: شراب بیغش و ساقی خوش دو دام رهند
Pure wine and a pleasant cupbearer are two traps on the path
That the wise of the world cannot escape their snare
شراب بیغش و ساقی خوش دو دام رهند
که زیرکان جهان از کمندشان نرهند
Although I am a lover, a rogue, drunk, and with a dark record
A thousand thanks that the friends of the city are without sin
من ار چه عاشقم و رند و مست و نامه سیاه
هزار شکر که یاران شهر بیگنهند
Injustice is not the practice of dervishes and seekers
Bring wine, for these travelers are not men of the path
جفا نه پیشه درویشیست و راهروی
بیار باده که این سالکان نه مرد رهند
Do not look down on the beggars of love, for this group
Are kings without belts and emperors without crowns
مبین حقیر گدایان عشق را کاین قوم
شهان بی کمر و خسروان بی کلهند
Be alert, for in the time of self-sufficiency
A thousand heaps of obedience are not worth half a barleycorn
به هوش باش که هنگام باد استغنا
هزار خرمن طاعت به نیم جو ننهند
Do not let the grandeur of charm be broken
When the servants flee and the vassals jump
مکن که کوکبه دلبری شکسته شود
چو بندگان بگریزند و چاکران بجهند
I am a slave to the ambition of the honest drinkers
Not that group who wear blue garments and have dark hearts
غلام همت دردی کشان یک رنگم
نه آن گروه که ازرق لباس و دل سیهند
Do not step into the tavern except with the condition of manners
For the travelers therein are the confidants of the king
قدم منه به خرابات جز به شرط ادب
که سالکان درش محرمان پادشهند
The rank of love is high, O Hafez
For lovers do not give the path to the unworthy
جناب عشق بلند است همتی حافظ
که عاشقان ره بیهمتان به خود ندهند
Ghazal No. 201: Pure wine and a charming cupbearer are two traps on the path
Book: Divan of Hafez