Ghazal No. 229: Fortune does not show me from the mouth of a friend

غزل شماره ۲۲۹: بخت از دهان دوست نشانم نمی‌دهد

Fate does not show me its sign from the mouth of the beloved

The kingdom does not give me news of my hidden secret

بخت از دهان دوست نشانم نمی‌دهد

دولت خبر ز راز نهانم نمی‌دهد

I give my life for a kiss from his lips

He takes this and does not give that

از بهر بوسه‌ای ز لبش جان همی‌دهم

اینم همی‌ستاند و آنم نمی‌دهد

There is no way for people in this separation and behind that veil

Or there is, and the veil holder does not show me

مردم در این فراق و در آن پرده راه نیست

یا هست و پرده دار نشانم نمی‌دهد

The wind of the morning pulled his tresses, and I saw the wheel of the heavens

In that place, the wind does not give me the opportunity to play

زلفش کشید باد صبا چرخ سفله بین

کان جا مجال بادوزانم نمی‌دهد

As much as I was on the edge, like a compass

The circle, like a point, does not give me the way to the middle

چندان که بر کنار چو پرگار می‌شدم

دوران چو نقطه ره به میانم نمی‌دهد

Sugar will be given to patience in the end, but

The unfaithfulness of time does not give me my time

شکر به صبر دست دهد عاقبت ولی

بدعهدی زمانه زمانم نمی‌دهد

I said, 'Let me go to sleep and see the beauty of the beloved'

Hafez, from sighs and cries, does not give me refuge

گفتم روم به خواب و ببینم جمال دوست

حافظ ز آه و ناله امانم نمی‌دهد