Ghazal No. 229: Fortune does not show me from the mouth of a friend
غزل شماره ۲۲۹: بخت از دهان دوست نشانم نمیدهد
Fate does not show me its sign from the mouth of the beloved
The kingdom does not give me news of my hidden secret
بخت از دهان دوست نشانم نمیدهد
دولت خبر ز راز نهانم نمیدهد
I give my life for a kiss from his lips
He takes this and does not give that
از بهر بوسهای ز لبش جان همیدهم
اینم همیستاند و آنم نمیدهد
There is no way for people in this separation and behind that veil
Or there is, and the veil holder does not show me
مردم در این فراق و در آن پرده راه نیست
یا هست و پرده دار نشانم نمیدهد
The wind of the morning pulled his tresses, and I saw the wheel of the heavens
In that place, the wind does not give me the opportunity to play
زلفش کشید باد صبا چرخ سفله بین
کان جا مجال بادوزانم نمیدهد
As much as I was on the edge, like a compass
The circle, like a point, does not give me the way to the middle
چندان که بر کنار چو پرگار میشدم
دوران چو نقطه ره به میانم نمیدهد
Sugar will be given to patience in the end, but
The unfaithfulness of time does not give me my time
شکر به صبر دست دهد عاقبت ولی
بدعهدی زمانه زمانم نمیدهد
I said, 'Let me go to sleep and see the beauty of the beloved'
Hafez, from sighs and cries, does not give me refuge
گفتم روم به خواب و ببینم جمال دوست
حافظ ز آه و ناله امانم نمیدهد
Ghazal No. 229: Fortune does not show me from the mouth of a friend
Book: Divan of Hafez