Ghazal No. 246: It is the festival, the end of the flower, and the companions await
غزل شماره ۲۴۶: عید است و آخر گل و یاران در انتظار
It is Eid, the end of the flowers, and friends are in waiting
Cupbearer, look at the king's face and bring the moon and wine
عید است و آخر گل و یاران در انتظار
ساقی به روی شاه ببین ماه و می بیار
I had detached my heart from the days of flowers, but
The endeavor of the fasting pure ones worked a deed
دل برگرفته بودم از ایام گل ولی
کاری بکرد همت پاکان روزه دار
Do not attach your heart to the world, and in drunkenness, ask
Of the grace of the cup and the tale of Jamsheed the fortunate
دل در جهان مبند و به مستی سؤال کن
از فیض جام و قصه جمشید کامگار
I have nothing but my life in hand, where is the wine
For that too I will offer to the cupbearer's charm
جز نقد جان به دست ندارم شراب کو
کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار
What a pleasant fortune and what a generous kingship
O Lord, protect it from the evil eye of time
خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم
یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار
Drink wine to the poet's verse, for it gives another beauty
Your jeweled cup to this, kingly in worth
می خور به شعر بنده که زیبی دگر دهد
جام مرصع تو بدین در شاهوار
If you miss the pre-dawn meal, what loss is there in morning wine
They break the fast with wine, those seeking the beloved
گر فوت شد سحور چه نقصان صبوح هست
از می کنند روزه گشا طالبان یار
Since the curtain-covering pardon is your generous forgiveness
Forgive our hearts that are of low value
زانجا که پرده پوشی عفو کریم توست
بر قلب ما ببخش که نقدیست کم عیار
I fear that on the Day of Resurrection, the reins will clash
The rosary of the sheikh and the cloak of the wine-drinking rogue
ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار
Hafez, as the fast ends, the flowers also go
Inevitably, drink wine, for the matter is out of hand
حافظ چو رفت روزه و گل نیز میرود
ناچار باده نوش که از دست رفت کار
Ghazal No. 246: It is the festival, the end of the flower, and the companions await
Book: Divan of Hafez