Ghazal No. 248: O breeze, bring me a token from the alley of such and such

غزل شماره ۲۴۸: ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر

O breeze, bring me a scent from the alley of such-and-such

To my afflicted and sick soul, bring a comfort of life

ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر

زار و بیمار غمم راحت جانی به من آر

Strike the elixir of desire on our unfruitful heart

That is, bring me a sign from the threshold of the beloved

قلب بی‌حاصل ما را بزن اکسیر مراد

یعنی از خاک در دوست نشانی به من آر

In the ambush of sight, I am at war with my own heart

From her eyebrows and glances, bring me arrows and a bow

در کمینگاه نظر با دل خویشم جنگ است

ز ابرو و غمزه او تیر و کمانی به من آر

In strangeness and separation and sorrow, my heart grew old

Bring me a cup of wine from the hand of a fresh youth

در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم

ساغر می ز کف تازه جوانی به من آر

Make the deniers taste two or three cups of this wine

And if they do not accept, bring a goblet to me

منکران را هم از این می دو سه ساغر بچشان

وگر ایشان نستانند روانی به من آر

Cupbearer, do not postpone today's delight to tomorrow

Or bring me a line of security from the court of fate

ساقیا عشرت امروز به فردا مفکن

یا ز دیوان قضا خط امانی به من آر

My heart was lost last night when Hafez was saying

O breeze, bring me a scent from the alley of such-and-such

دلم از دست بشد دوش چو حافظ می‌گفت

کای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر