Ghazal No. 253: O joyful one, from the radiance of your face, the meadow of life blooms

غزل شماره ۲۵۳: ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر

O happy one, from the light of the rose garden of life

Come back, for the spring of life has been poured without your rose

ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر

بازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر

If tears fall from the eye like rain, it is permissible

For in your sorrow, the days of life have passed like lightning

از دیده گر سرشک چو باران چکد رواست

کاندر غمت چو برق بشد روزگار عمر

These one or two moments, when the opportunity for meeting is possible

Take care of our affairs, for the work of life is not visible

این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن است

دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر

How long will you sleep and dream of sugar in the morning

Wake up, for the power of life has passed

تا کی می صبوح و شکرخواب بامداد

هشیار گرد هان که گذشت اختیار عمر

Yesterday was passing, and the beloved did not look at us

Woe to the heart, which did not see anything from the passing of life

دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد

بیچاره دل که هیچ ندید از گذار عمر

The thought of annihilation is not for anyone

Who is on the point of your lips, the circle of life

اندیشه از محیط فنا نیست هر که را

بر نقطه دهان تو باشد مدار عمر

On every side, there is an ambush of events

Therefore, the rider of life has run with a broken rein

در هر طرف ز خیل حوادث کمین‌گهیست

زان رو عنان گسسته دواند سوار عمر

I am alive without life, and this is a great wonder

For the day of separation is counted in the number of life

بی عمر زنده‌ام من و این بس عجب مدار

روز فراق را که نهد در شمار عمر

Hafez, speak, for on the page of the world

This picture remains from your pen, a memento of life

حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان

این نقش ماند از قلمت یادگار عمر