Ghazal No. 258: A thousand thanks that I saw my own desire fulfilled

غزل شماره ۲۵۸: هزار شکر که دیدم به کام خویشت باز

A thousand thanks that I saw you return to your own desire

With the face of sincerity and purity, you have become a companion to my heart

هزار شکر که دیدم به کام خویشت باز

ز روی صدق و صفا گشته با دلم دمساز

The travelers of the path are shielded from calamity

The companion of love has no sorrow from the ups and downs

روندگان طریقت ره بلا سپرند

رفیق عشق چه غم دارد از نشیب و فراز

The sorrow of the beloved is hidden from the conversation of the rival

For the chest of the master of malice is not a confidant of secrets

غم حبیب نهان به ز گفت و گوی رقیب

که نیست سینه ارباب کینه محرم راز

Although your beauty is not independent of love

I am not the one who will return from this game of love

اگر چه حسن تو از عشق غیر مستغنیست

من آن نیم که از این عشقبازی آیم باز

What can I say, for I see the burning within

Ask the tears to tell the story, for I am not a tale-teller

چه گویمت که ز سوز درون چه می‌بینم

ز اشک پرس حکایت که من نیم غماز

What was the sedition that the decree of fate stirred up

That made the intoxicated narcissus black with the kohl of coquetry

چه فتنه بود که مشاطه قضا انگیخت

که کرد نرگس مستش سیه به سرمه ناز

Thanks to this, the gathering is illuminated with the friend

If a cruelty like a candle reaches you, burn and rebuild

بدین سپاس که مجلس منور است به دوست

گرت چو شمع جفایی رسد بسوز و بساز

The purpose is the charm of beauty, and there is no need

The beauty of the state of Mahmoud is in the tresses of Iyas

غرض کرشمه حسن است ور نه حاجت نیست

جمال دولت محمود را به زلف ایاز

The moon does not take the profit of ghazal-writing

In that position where Hafez raises his voice

غزل سرایی ناهید صرفه‌ای نبرد

در آن مقام که حافظ برآورد آواز