Ghazal No. 260: O graceful cypress of beauty, how sweetly you walk with elegance
غزل شماره ۲۶۰: ای سرو ناز حسن که خوش میروی به ناز
O cypress of beauty, you walk with coquetry
The lovers have a hundred needs for your coquetry every moment
ای سرو ناز حسن که خوش میروی به ناز
عشاق را به ناز تو هر لحظه صد نیاز
Blessed is your beautiful face, which in eternity
Has torn the cloak of coquetry on your stature
فرخنده باد طلعت خوبت که در ازل
ببریدهاند بر قد سروت قبای ناز
The one who desires the scent of your amber tresses
Like aloe wood, burn and make music on the fire of longing
آن را که بوی عنبر زلف تو آرزوست
چون عود گو بر آتش سودا بسوز و ساز
The moth has a burning heart for the candle
Without the candle, your face burns my heart
پروانه را ز شمع بود سوز دل ولی
بی شمع عارض تو دلم را بود گداز
The Sufi who had repented of wine without you yesterday
Broke his promise when he saw you in the tavern again
صوفی که بی تو توبه ز می کرده بود دوش
بشکست عهد چون در میخانه دید باز
My value will not be affected by the rival's criticism
For if they take me to the mouth of the fire, like gold
از طعنه رقیب نگردد عیار من
چون زر اگر برند مرا در دهان گاز
The heart that has found awareness of your Kaaba
Does not have the head of Hijaz, due to the longing for that sanctuary
دل کز طواف کعبه کویت وقوف یافت
از شوق آن حریم ندارد سر حجاز
Every moment, with tears in my eyes, what need is there for ablution
Without the arch of your eyebrow, my prayer is permissible
هر دم به خون دیده چه حاجت وضو چو نیست
بی طاق ابروی تو نماز مرا جواز
When the wine was poured again on the head of the cup, with clapping
Hafez, who heard the secret from the cupbearer's lips yesterday
چون باده باز بر سر خم رفت کف زنان
حافظ که دوش از لب ساقی شنید راز
Ghazal No. 260: O graceful cypress of beauty, how sweetly you walk with elegance
Book: Divan of Hafez