Ghazal No. 261: Enter, for in a tired heart, you can return

غزل شماره ۲۶۱: درآ که در دل خسته توان درآید باز

Come, for strength may return to the weary heart again

Come, for the soul may return to the lifeless body again

درآ که در دل خسته توان درآید باز

بیا که در تن مرده روان درآید باز

Come, for your separation has closed my eyes so tightly

That perhaps the door of union with you may open again

بیا که فرقت تو چشم من چنان در بست

که فتح باب وصالت مگر گشاید باز

The sorrow that, like an army, seized the kingdom of my heart

May the host of joy from Rome drive it away again

غمی که چون سپه زنگ ملک دل بگرفت

ز خیل شادی روم رخت زداید باز

Before the mirror of my heart, whatever I possess

Shows nothing but the image of your beauty again

به پیش آینه دل هر آن چه می‌دارم

بجز خیال جمالت نمی‌نماید باز

Know that the night is pregnant with the day from you

I count the stars to see what the night will give birth to again

بدان مثل که شب آبستن است روز از تو

ستاره می‌شمرم تا که شب چه زاید باز

Come, for the nightingale of Hafez's pleasant mind

Sings again at the fragrance of the rose garden of union with you

بیا که بلبل مطبوع خاطر حافظ

به بوی گلبن وصل تو می‌سراید باز