Ghazal No. 263: Come, and cast our boat into the river of wine
غزل شماره ۲۶۳: بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
Come and cast our ship into the river of wine
Cast a roar and tumult into the souls of the old and young
بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
خروش و ولوله در جان شیخ و شاب انداز
O cupbearer, cast me into the ship of wine
For they have said, 'Do good and cast into the water'
مرا به کشتی باده درافکن ای ساقی
که گفتهاند نکویی کن و در آب انداز
I have turned away from the path of error, from the tavern's alley
Cast me again, out of kindness, onto the path of righteousness
ز کوی میکده برگشتهام ز راه خطا
مرا دگر ز کرم با ره صواب انداز
Bring a cup of that rose-colored, musk-scented wine
Cast the sparks of envy and jealousy into the heart of the rosewater
بیار زان می گلرنگ مشک بو جامی
شرار رشک و حسد در دل گلاب انداز
Though I am drunk and ruined, you too show some kindness
Cast a glance upon this bewildered, ruined heart
اگر چه مست و خرابم تو نیز لطفی کن
نظر بر این دل سرگشته خراب انداز
If you desire the sun at midnight
Cast the veil from the face of the rose-cheeked maiden
به نیمشب اگرت آفتاب میباید
ز روی دختر گلچهر رز نقاب انداز
Do not let them bury me in the earth on the day of my death
Cast me at the door of the tavern, by the wine vat
مهل که روز وفاتم به خاک بسپارند
مرا به میکده بر در خم شراب انداز
When the cruelty of fate reaches your soul, like Hafez
Cast a fiery arrow towards the demon of calamity
ز جور چرخ چو حافظ به جان رسید دلت
به سوی دیو محن ناوک شهاب انداز
Ghazal No. 263: Come, and cast our boat into the river of wine
Book: Divan of Hafez