Ghazal No. 271: I have so many complaints about his black tresses, do not ask

غزل شماره ۲۷۱: دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس

I have so many complaints about her black tresses, do not ask

For I have become so disheveled and ruined by her, do not ask

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس

که چنان ز او شده‌ام بی سر و سامان که مپرس

No one should abandon heart and faith in hope of loyalty

For I am so regretful of this act, do not ask

کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد

که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرس

For a sip that harms no one

I endure trouble from ignorant people, do not ask

به یکی جرعه که آزار کسش در پی نیست

زحمتی می‌کشم از مردم نادان که مپرس

O ascetic, pass by us safely, for this ruby wine

Takes heart and faith from one's hand, do not ask

زاهد از ما به سلامت بگذر کاین می لعل

دل و دین می‌برد از دست بدان سان که مپرس

There are talks on this path that melt the soul

Everyone has a clamor, do not see it, do not ask

گفت‌وگوهاست در این راه که جان بگدازد

هر کسی عربده‌ای این که مبین آن که مپرس

Piety and safety were my desires, but

That enchanting narcissus has a way, do not ask

پارسایی و سلامت هوسم بود ولی

شیوه‌ای می‌کند آن نرگس فتان که مپرس

I said I would ask the celestial sphere about my state

It said I am in the curve of the polo stick, do not ask

گفتم از گوی فلک صورت حالی پرسم

گفت آن می‌کشم اندر خم چوگان که مپرس

I said to her, 'You broke the tresses stained with blood,' she said

Hafez, this story is long, by the Quran, do not ask

گفتمش زلف به خون که شکستی گفتا

حافظ این قصه دراز است به قرآن که مپرس