Ghazal No. 272: Come again and be the solace of my heart and soul
غزل شماره ۲۷۲: باز آی و دل تنگ مرا مونس جان باش
Return and be the companion of my longing heart
And be the confidant of this burnt one's hidden secrets
بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش
From that wine which is sold in the tavern of love
Give us two or three cups and say, 'Be like Ramadan'
زان باده که در میکده عشق فروشند
ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش
O wandering mystic, you who set fire to the cloak
Strive and be the leader of the libertines of the world
در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک
جهدی کن و سرحلقه رندان جهان باش
The beloved who said, 'I am anxious for you'
Say, 'I am coming now, be anxious for my safety'
دلدار که گفتا به توام دل نگران است
گو میرسم اینک به سلامت نگران باش
My heart bled from longing for that life-giving ruby
O treasury of love, remain with the same affection and mark
خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخش
ای درج محبت به همان مهر و نشان باش
So that no dust of sorrow settles on his heart
O flood of tears, flow behind the letter
تا بر دلش از غصه غباری ننشیند
ای سیل سرشک از عقب نامه روان باش
Hafez, who desires the world-revealing cup
Say, 'Be in the sight of Asaf, the place of Jamshid'
حافظ که هوس میکندش جام جهان بین
گو در نظر آصف جمشید مکان باش
Ghazal No. 272: Come again and be the solace of my heart and soul
Book: Divan of Hafez