Ghazal No. 279: How fortunate is Shiraz and its unparalleled condition

غزل شماره ۲۷۹: خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش

Happy is Shiraz and its unparalleled state

O Lord, protect it from decline

خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش

خداوندا نگه دار از زوالش

From our Ruknabad, a hundred praises to God

For its pure water grants the lifespan of Khidr

ز رکن آباد ما صد لوحش الله

که عمر خضر می‌بخشد زلالش

Between Jafarabad and the prayer ground

Its northern breeze comes fragrant with amber

میان جعفرآباد و مصلا

عبیرآمیز می‌آید شمالش

Come to Shiraz and seek the grace of the holy spirit

Seek it from its people of perfection

به شیراز آی و فیض روح قدسی

بجوی از مردم صاحب کمالش

For the name of Egyptian sugar is carried there

For the sweet ones did not give it weakness

که نام قند مصری برد آنجا

که شیرینان ندادند انفعالش

O breeze, from that playful, intoxicated beauty

What news do you have of her state?

صبا زان لولی شنگول سرمست

چه داری آگهی چون است حالش

If that sweet boy sheds my blood

O heart, make it lawful like mother's milk

گر آن شیرین پسر خونم بریزد

دلا چون شیر مادر کن حلالش

Do not wake me from sleep, for God's sake

For I have a pleasant solitude with her thought

مکن از خواب بیدارم خدا را

که دارم خلوتی خوش با خیالش

Why, Hafez, did you fear separation

And not give thanks for the days of union?

چرا حافظ چو می‌ترسیدی از هجر

نکردی شکر ایام وصالش