Ghazal No. 288: By the water, beneath the willow, with the spirit of poetry and a kind companion

غزل شماره ۲۸۸: کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش

By the water, under the willow tree, with a poetic nature and pleasant companionship

In the company of sweet coquetry and a cupbearer with a rose-like beauty

کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش

معاشر دلبری شیرین و ساقی گلعذاری خوش

O, you who have a fortunate destiny and know the value of time

May this pleasure be pleasant for you, for you have a happy life

الا ای دولتی طالع که قدر وقت می‌دانی

گوارا بادت این عشرت که داری روزگاری خوش

Whoever has the weight of love's coquetry in their heart

Tell them to throw themselves into the fire, for they have a pleasant task and burden

هر آن کس را که در خاطر ز عشق دلبری باریست

سپندی گو بر آتش نه که دارد کار و باری خوش

I adorn the bride of nature with the ornament of pure thought

If it falls from my hand into the hand of time, it will be a pleasant painting

عروس طبع را زیور ز فکر بکر می‌بندم

بود کز دست ایامم به دست افتد نگاری خوش

Consider the night of conversation a treasure and take the gift of happiness

For the moon is heart-warming and the side of the tulip is pleasant

شب صحبت غنیمت دان و داد خوشدلی بستان

که مهتابی دل افروز است و طرف لاله زاری خوش

The wine is in the cup of the eye, and the cupbearer is calling

For it intoxicates with reason and gives a pleasant hangover

میی در کاسه چشم است ساقی را بنامیزد

که مستی می‌کند با عقل و می‌بخشد خماری خوش

Hafez, who has spent his life in neglect, come with us to the tavern

For the libertines will teach you a pleasant task

به غفلت عمر شد حافظ بیا با ما به میخانه

که شنگولان خوش باشت بیاموزند کاری خوش