Ghazal No. 289: A gathering of beauty and grace, her face like the moon

غزل شماره ۲۸۹: مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش

The gathering of goodness and kindness is like the moon's beauty

But it lacks love and loyalty, O God, give it to him

مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش

لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش

My beloved is a witness and a child, and plays every day

He kills me and in the law, it is not considered a sin

دلبرم شاهد و طفل است و به بازی روزی

بکشد زارم و در شرع نباشد گنهش

I am the one who keeps my heart well from him

For he has not seen good and evil and does not keep it

من همان به که از او نیک نگه دارم دل

که بد و نیک ندیده‌ست و ندارد نگهش

The scent of milk comes from his lips, like sugar

Although blood flows from the coquetry of his black eyes

بوی شیر از لب همچون شکرش می‌آید

گر چه خون می‌چکد از شیوه چشم سیهش

I have a 14-year-old idol, agile and sweet

Who is dear to my life, and his 14 years are like a ring in my ear

چارده ساله بتی چابک شیرین دارم

که به جان حلقه به گوش است مه چاردهش

Our hearts are after that unripe flower, O Lord

Where did it go, that we did not see it in these few moments

از پی آن گل نورسته دل ما یا رب

خود کجا شد که ندیدیم در این چند گهش

If my beloved's heart breaks in this way

He will take it quickly to his own kingdom

یار دلدار من ار قلب بدین سان شکند

ببرد زود به جانداری خود پادشهش

I will sacrifice my life in gratitude if that seed is sown

The shell of Hafez's chest is his resting place

جان به شکرانه کنم صرف گر آن دانه در

صدف سینه حافظ بود آرامگهش