Ghazal No. 296: If fortune assists, I will bring its hem into my hand

غزل شماره ۲۹۶: طالع اگر مدد دهد، دامنش آورم به کف

If fate helps, I will bring its hem to my hand

If I pull, it will be a pleasure, and if it pulls, it will be an honor

طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف

گر بکشم زهی طرب ور بکشد زهی شرف

The side of kindness has not been tied to anyone, this heart full of hope of mine

Although my story is being told in every direction

طرف کرم ز کس نبست این دل پر امید من

گر چه سخن همی‌برد قصه من به هر طرف

From the curve of your eyebrow, no solution has been found

Alas, that in this crooked thought, precious life has been wasted

از خم ابروی توام هیچ گشایشی نشد

وه که در این خیال کج عمر عزیز شد تلف

When will the eyebrow of the beloved become the glove of my imagination

No one has shot the arrow of desire from this bow to the target

ابروی دوست کی شود دستکش خیال من

کس نزده‌ست از این کمان تیر مراد بر هدف

How long will I nurture the love of the heartless idols with coquetry

These ungrateful sons do not remember their father

چند به ناز پرورم مهر بتان سنگدل

یاد پدر نمی‌کنند این پسران ناخلف

I am a recluse in the thought of a hermit, and that is a wonder

I play a small drum from every side with the harp and drum

من به خیال زاهدی گوشه‌نشین و طرفه آنک

مغبچه‌ای ز هر طرف می‌زندم به چنگ و دف

The hermits are unaware, read the signs and do not speak

The drunkard of the censor's authority, give wine and do not be afraid

بی خبرند زاهدان نقش بخوان ولاتقل

مست ریاست محتسب باده بده ولاتخف

The Sufi of the city sees that when he eats the morsel of doubt

May his long life be blessed, that animal that eats the sweet grass

صوفی شهر بین که چون لقمه شبهه می‌خورد

پاردمش دراز باد آن حیوان خوش علف

Hafez, if you take a step on the path of the family with sincerity

The intention of the king of Najaf will be your escort

حافظ اگر قدم زنی در ره خاندان به صدق

بدرقه رهت شود همت شحنه نجف