Ghazal No. 326: In the hidden chamber of pleasure, I have a delightful companion.
غزل شماره ۳۲۶: در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
In the hidden chamber of pleasure, I have a delightful idol
From her hair and face, I have a horseshoe in the fire
در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم
I am a lover, a rogue, and a loud wine drinker
All these positions I have from that fairy-like beauty
عاشق و رندم و میخواره به آواز بلند
وین همه منصب از آن حور پریوش دارم
If you leave me so disheveled and homeless
With my morning sigh, I will dishevel your hair
گر تو زین دست مرا بی سر و سامان داری
من به آه سحرت زلف مشوش دارم
If the friend’s blue line opens up such a face
I will have my yellow face marked with blood tears
گر چنین چهره گشاید خط زنگاری دوست
من رخ زرد به خونابه منقش دارم
If you wish to step into the abode of the rogues
I have sweet poetic stories and pure wine
گر به کاشانه رندان قدمی خواهی زد
نقل شعر شکرین و می بیغش دارم
Bring the arrow of a glance and the rope of hair, for I
Have battles with my wounded and afflicted heart
ناوک غمزه بیار و رسن زلف که من
جنگها با دل مجروح بلاکش دارم
O Hafez, since the sorrow and joy of the world are transient
It is better that I keep my own heart happy
حافظا چون غم و شادی جهان در گذر است
بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارم
Ghazal No. 326: In the hidden chamber of pleasure, I have a delightful companion.
Book: Divan of Hafez