Ghazal No. 328: Who am I to pass by that fragrant memory?
غزل شماره ۳۲۸: من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم؟
Who am I to cross that fragrant mind
You show such kindness, O dust of your doorstep, my crown
من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم
لطفها میکنی ای خاک درت تاج سرم
O beloved, tell me who taught you to be so gracious
So I never think this of your rivals
دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو
که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم
O sacred bird, guide my journey with your determination
For the path to the destination is long and I am a new traveler
همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس
که دراز است ره مقصد و من نوسفرم
O morning breeze, deliver my devotion
For do not forget my dawn prayer time
ای نسیم سحری بندگی من برسان
که فراموش مکن وقت دعای سحرم
Happy is the day when I pack from this stage
And my friends ask about me from the head of your alley
خرم آن روز کز این مرحله بربندم بار
و از سر کوی تو پرسند رفیقان خبرم
O Hafez, maybe if in seeking the pearl of union
I make my eyes a sea of tears and dive into it
حافظا شاید اگر در طلب گوهر وصل
دیده دریا کنم از اشک و در او غوطه خورم
The foundation of poetry is high and world-conquering, tell
So that the king of the sea may fill my mouth with pearls
پایه نظم بلند است و جهان گیر بگو
تا کند پادشه بحر دهان پرگهرم
Ghazal No. 328: Who am I to pass by that fragrant memory?
Book: Divan of Hafez