Ghazal No. 335: If I pass by the tavern of the magi, I will return.

غزل شماره ۳۳۵: در خرابات مغان گر گذر افتد بازم

If I pass through the tavern of Maghān again

I will sacrifice my cloak and prayer mat

در خرابات مغان گر گذر افتد بازم

حاصل خرقه و سجاده روان دربازم

If today I strike the ring of repentance like the ascetics

The tavern keeper will not open the door for me tomorrow

حلقه توبه گر امروز چو زهاد زنم

خازن میکده فردا نکند در بازم

If, like a moth, I am given a moment of freedom with wings

My flight will be only towards the face of that candle

ور چو پروانه دهد دست فراغ بالی

جز بدان عارض شمعی نبود پروازم

I do not desire the company of houris, for it is pure deficiency

If I indulge in the thought of you, even with another

صحبت حور نخواهم که بود عین قصور

با خیال تو اگر با دگری پردازم

The secret of my love for you would remain hidden in my chest

If your deceitful eyes had not revealed my secret

سر سودای تو در سینه بماندی پنهان

چشم تردامن اگر فاش نگردی رازم

Like a bird, I have escaped from the cage of earth into the air

In the hope that the royal falcon might capture me

مرغ سان از قفس خاک هوایی گشتم

به هوایی که مگر صید کند شهبازم

If you do not fulfill the desire of my heart like a harp

I will play a tune from my lips like a reed flute

همچو چنگ ار به کناری ندهی کام دلم

از لب خویش چو نی یک نفسی بنوازم

I will not tell the tale of my blood-stained heart to anyone

For no one is my companion except the sword of your sorrow

ماجرای دل خون گشته نگویم با کس

زان که جز تیغ غمت نیست کسی دمسازم

If there is a head on every hair of Hafez's body

I will cast them all at your feet like your tresses

گر به هر موی سری بر تن حافظ باشد

همچو زلفت همه را در قدمت اندازم