Ghazal No. 338: I am a lover of the beautiful face and the captivating hair.
غزل شماره ۳۳۸: من دوستدار روی خوش و موی دلکشم
I am a lover of a pleasant face and beautiful hair
Intoxicated by the drunken eye and pure wine without dregs
من دوستدار روی خوش و موی دلکشم
مدهوش چشم مست و می صاف بیغشم
You said, speak a word from the beginning of eternity
Then I will tell you that I will drink two cups
گفتی ز سر عهد ازل یک سخن بگو
آن گه بگویمت که دو پیمانه درکشم
I am the Adam of paradise, but on this journey
I am a captive of the love of the moon-faced youths
من آدم بهشتیم اما در این سفر
حالی اسیر عشق جوانان مه وشم
In love, there is no escape from passion and pain
I stand like a candle, do not fear my fire
در عاشقی گزیر نباشد ز ساز و سوز
استادهام چو شمع مترسان ز آتشم
Shiraz is the mine of ruby lips and the source of beauty
I am a poor gem, for I am troubled
شیراز معدن لب لعل است و کان حسن
من جوهری مفلسم ایرا مشوشم
Because I have seen so many drunken eyes in this city
Truly, I do not drink wine now, yet I am joyful
از بس که چشم مست در این شهر دیدهام
حقا که می نمیخورم اکنون و سرخوشم
It is a city full of the coquetry of houris from six directions
I have nothing, otherwise I would buy all six
شهریست پر کرشمه حوران ز شش جهت
چیزیم نیست ور نه خریدار هر ششم
If fortune helps me to carry my belongings to the beloved
The tresses of the houris will scatter from my carpet
بخت ار مدد دهد که کشم رخت سوی دوست
گیسوی حور گرد فشاند ز مفرشم
Hafez, the bride of my nature desires splendor
I have no mirror, and for that, I sigh
حافظ عروس طبع مرا جلوه آرزوست
آیینهای ندارم از آن آه میکشم
Ghazal No. 338: I am a lover of the beautiful face and the captivating hair.
Book: Divan of Hafez