Ghazal No. 344: I have spent my life searching, taking a step each day.
غزل شماره ۳۴۴: عمریست تا من در طلب، هر روز گامی میزنم
For a lifetime, every day I take a step in pursuit
Every moment, I raise my hand in intercession for a good name
عمریست تا من در طلب هر روز گامی میزنم
دست شفاعت هر زمان در نیک نامی میزنم
Without my radiant moon, to pass my day
I set a trap on a path, catching a bird in a snare
بی ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود
دامی به راهی مینهم مرغی به دامی میزنم
Where is the throne, where is the rose-faced one, where is the image of loyalty and love
Now in love, I bet my all
اورنگ کو گلچهر کو نقش وفا و مهر کو
حالی من اندر عاشقی داو تمامی میزنم
In hopes of getting news of the shadow of the tall cypress
I shout the love song from every direction towards the graceful walk
تا بو که یابم آگهی از سایه سرو سهی
گلبانگ عشق از هر طرف بر خوش خرامی میزنم
Although I know that the treasure of heart's peace will not grant my heart's desire
I draw an imaginary picture, seeking an omen of permanence
هر چند کان آرام دل دانم نبخشد کام دل
نقش خیالی میکشم فال دوامی میزنم
I know that it will end sorrow, bringing forth a colorful tale
This blood-shedding sigh that I take every morning and evening
دانم سر آرد غصه را رنگین برآرد قصه را
این آه خون افشان که من هر صبح و شامی میزنم
Although I am absent from him and repentant from wine like Hafez
In the assembly of the spiritual ones, I occasionally take a cup
با آن که از وی غایبم و از می چو حافظ تایبم
در مجلس روحانیان گه گاه جامی میزنم
Ghazal No. 344: I have spent my life searching, taking a step each day.
Book: Divan of Hafez