Ghazal No. 356: If I rise from the heat, I will sit with my lover.

غزل شماره ۳۵۶: گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم

If I rise from my hand, I will sit with my beloved

I will drink from the cup of union and pick flowers from the garden of joy

گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم

ز جام وصل می‌نوشم ز باغ عیش گل چینم

The bitter wine of the Sufi will take away my foundation

Place your lips on mine, O cupbearer, and take away my sweet soul

شراب تلخ صوفی سوز بنیادم بخواهد برد

لبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم

Perhaps I will go mad in this passion, from night till day

I speak to the moon and see a fairy in my dreams

مگر دیوانه خواهم شد در این سودا که شب تا روز

سخن با ماه می‌گویم پری در خواب می‌بینم

Your lips gave sugar to the intoxicated, and your eyes gave wine to the drinkers

I am the one who, due to extreme deprivation, am neither with them nor with these

لبت شکر به مستان داد و چشمت می به میخواران

منم کز غایت حرمان نه با آنم نه با اینم

Like every dust that the wind brings, it receives a blessing from your grace

Remember the state of your servant, for I am an old servant

چو هر خاکی که باد آورد فیضی برد از انعامت

ز حال بنده یاد آور که خدمتگار دیرینم

Not everyone who composes a verse will have their words be pleasing

I take the partridge as my prey, for my falcon is swift

نه هر کو نقش نظمی زد کلامش دلپذیر افتد

تذرو طرفه من گیرم که چالاک است شاهینم

If you do not believe, go and ask the painter of China

For Mani desires a copy from the tip of my inky pen

اگر باور نمی‌داری رو از صورتگر چین پرس

که مانی نسخه می‌خواهد ز نوک کلک مشکینم

Loyalty and truth-telling are not the work of just anyone

I am the servant of Asaf the Second, the glory of truth and religion

وفاداری و حق گویی نه کار هر کسی باشد

غلام آصف ثانی جلال الحق و الدینم

Listen to the secrets of intoxication and roguery from me, not from the preacher

For with the cup and goblet, I am the companion of the moon and Pleiades

رموز مستی و رندی ز من بشنو نه از واعظ

که با جام و قدح هر دم ندیم ماه و پروینم