Ghazal No. 360: If I move from this ruined home towards my house.
غزل شماره ۳۶۰: گر از این منزل ویران به سوی خانه روم
If I leave this ruined abode and go towards home
Then I will go there, wise and knowledgeable
گر از این منزل ویران به سوی خانه روم
دگر آن جا که روم عاقل و فرزانه روم
If I return to my homeland safely from this journey
I vowed that I will also go to the tavern on the way
زین سفر گر به سلامت به وطن بازرسم
نذر کردم که هم از راه به میخانه روم
So that I can say what I discovered from this journey and spiritual path
I will go to the door of the monastery with a harp and a cup
تا بگویم که چه کشفم شد از این سیر و سلوک
به در صومعه با بربط و پیمانه روم
Those familiar with the path of love will drink hot blood
I am not worthy to go to a stranger with complaints
آشنایان ره عشق گرم خون بخورند
ناکسم گر به شکایت سوی بیگانه روم
After this, my hand and the tresses of the beloved will be like a chain
How many times will I go after the desire of my crazy heart
بعد از این دست من و زلف چو زنجیر نگار
چند و چند از پی کام دل دیوانه روم
If I see the arch of the eyebrow of the beloved like a prayer niche
I will perform a prayer of gratitude and go after the blessings
گر ببینم خم ابروی چو محرابش باز
سجده شکر کنم و از پی شکرانه روم
Happy is the moment when, like Hafez, I am in the service of the minister
I will go to my home, drunk from the tavern, with my friend
خرم آن دم که چو حافظ به تولای وزیر
سرخوش از میکده با دوست به کاشانه روم
Ghazal No. 360: If I move from this ruined home towards my house.
Book: Divan of Hafez