Ghazal No. 360: If I move from this ruined home towards my house.

غزل شماره ۳۶۰: گر از این منزل ویران به سوی خانه روم

If I leave this ruined abode and go towards home

Then I will go there, wise and knowledgeable

گر از این منزل ویران به سوی خانه روم

دگر آن جا که روم عاقل و فرزانه روم

If I return to my homeland safely from this journey

I vowed that I will also go to the tavern on the way

زین سفر گر به سلامت به وطن بازرسم

نذر کردم که هم از راه به میخانه روم

So that I can say what I discovered from this journey and spiritual path

I will go to the door of the monastery with a harp and a cup

تا بگویم که چه کشفم شد از این سیر و سلوک

به در صومعه با بربط و پیمانه روم

Those familiar with the path of love will drink hot blood

I am not worthy to go to a stranger with complaints

آشنایان ره عشق گرم خون بخورند

ناکسم گر به شکایت سوی بیگانه روم

After this, my hand and the tresses of the beloved will be like a chain

How many times will I go after the desire of my crazy heart

بعد از این دست من و زلف چو زنجیر نگار

چند و چند از پی کام دل دیوانه روم

If I see the arch of the eyebrow of the beloved like a prayer niche

I will perform a prayer of gratitude and go after the blessings

گر ببینم خم ابروی چو محرابش باز

سجده شکر کنم و از پی شکرانه روم

Happy is the moment when, like Hafez, I am in the service of the minister

I will go to my home, drunk from the tavern, with my friend

خرم آن دم که چو حافظ به تولای وزیر

سرخوش از میکده با دوست به کاشانه روم