Ghazal No. 368: Rise, so that we may seek freedom from the door of the tavern.
غزل شماره ۳۶۸: خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
Rise so we may seek openness from the door of the tavern
Let us sit on the path of the friend and seek a desire
خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم
We do not have provisions for the pilgrimage of union
Unless we beg for provisions at the tavern door
زاد راه حرم وصل نداریم مگر
به گدایی ز در میکده زادی طلبیم
Although our tear-stained eyes flow,
We seek a pure-hearted messenger to him
اشک آلوده ما گر چه روان است ولی
به رسالت سوی او پاک نهادی طلبیم
May the pleasure of your sorrow's burn be forbidden on our hearts
If we seek recompense for the cruelty of your love's sorrow
لذت داغ غمت بر دل ما باد حرام
اگر از جور غم عشق تو دادی طلبیم
One cannot place the dot of your mole on the slate of sight
Unless we seek a pencil from the eye's pupil
نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد
مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم
A coquetry from your sweet lips, the heart desired earnestly
Your smiling lips said, let us seek something more
عشوهای از لب شیرین تو دل خواست به جان
به شکرخنده لبت گفت مزادی طلبیم
As long as there is a prescription for the lovesick heart
We seek a black line from your hair's shadow
تا بود نسخه عطری دل سودازده را
از خط غالیه سای تو سوادی طلبیم
Since your sorrow can only be found in a happy heart
We seek a joyful mind in hope of your sorrow
چون غمت را نتوان یافت مگر در دل شاد
ما به امید غمت خاطر شادی طلبیم
How long will you sit at the school's door, Hafez
Rise so we may seek openness from the door of the tavern
بر در مدرسه تا چند نشینی حافظ
خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
Ghazal No. 368: Rise, so that we may seek freedom from the door of the tavern.
Book: Divan of Hafez