Ghazal No. 373: Rise, so that we may go to the tavern in the Sufi's cloak.

غزل شماره ۳۷۳: خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم

Rise, let us take the Sufi's cloak to the tavern,

And mystical utterances to the market of absurdities.

خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم

شطح و طامات به بازار خرافات بریم

Let us bring the dervish's cloak and prayer rug as offerings,

To the wayfaring wanderers of truth.

سوی رندان قلندر به ره آورد سفر

دلق بسطامی و سجاده طامات بریم

So that all the secluded ones may drink the morning cup,

And we may carry the morning harp to the elder of prayers.

تا همه خلوتیان جام صبوحی گیرند

چنگ صبحی به در پیر مناجات بریم

With you, the covenant we made in the safe valley,

Let us, like Moses, cry 'Show Yourself' and go to the meeting place.

با تو آن عهد که در وادی ایمن بستیم

همچو موسی ارنی گوی به میقات بریم

Let us strike the drum of your honor on the heavens' parapet,

And raise the banner of your love to the celestial rooftops.

کوس ناموس تو بر کنگره عرش زنیم

علم عشق تو بر بام سماوات بریم

Tomorrow, in the plain of resurrection,

We shall carry the dust of your alley on our heads in pride.

خاک کوی تو به صحرای قیامت فردا

همه بر فرق سر از بهر مباهات بریم

If the ascetic places the thorn of blame in our path,

We shall bring him from his garden to the prison of retribution.

ور نهد در ره ما خار ملامت زاهد

از گلستانش به زندان مکافات بریم

Shame upon us for our soiled woolen garment,

If we claim sanctity with such virtues and skills.

شرممان باد ز پشمینه آلوده خویش

گر بدین فضل و هنر نام کرامات بریم

If the heart does not value time and achieves nothing,

It is such a shame to take this outcome from our time.

قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند

بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم

Temptation rains from this ornate ceiling; rise,

So we may seek refuge in the tavern from all calamities.

فتنه می‌بارد از این سقف مقرنس برخیز

تا به میخانه پناه از همه آفات بریم

How long shall we wander lost in the desert of annihilation?

Let us ask for the way so that we may attend to vital matters.

در بیابان فنا گم شدن آخر تا کی

ره بپرسیم مگر پی به مهمات بریم

Hafez, do not spill your dignity at the doorstep of every lowly one;

Take your needs to the Judge of all necessities.

حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز

حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم