Ghazal No. 374: Come, let us scatter flowers and pour wine into the goblet.
غزل شماره ۳۷۴: بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
Come, let us scatter flowers and pour wine into the goblet
Let us break the heavens' ceiling and create a new design
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
If sorrow raises an army to shed the lovers' blood
The cupbearer and I will charge and overthrow its foundation
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم
Let us pour rosewater into the crimson wine
And throw sugar into the censer for the fragrance-spreading breeze
شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردان را شِکَر در مجمر اندازیم
As long as we have a pleasant stream, play a happy tune, minstrel
So we may sing and dance, casting worries aside
چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم
O morning breeze, cast the dust of our being to that noble one
So that the king of beauties may look upon us
صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
بود کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم
One boasts of wisdom, another weaves miracles
Come, let us present these judgments to the judge
یکی از عقل میلافد یکی طامات میبافد
بیا کاین داوریها را به پیش داور اندازیم
If you desire the paradise of Eden, come with us to the tavern
So that one day we may cast from the wine jar into the Pond of Abundance
بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه
که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم
Eloquence and pleasant singing are not practiced in Shiraz
Come, Hafez, so we may place ourselves in another land
سخندانیّ و خوشخوانی نمیورزند در شیراز
بیا حافظ که تا خود را به ملکی دیگر اندازیم
Ghazal No. 374: Come, let us scatter flowers and pour wine into the goblet.
Book: Divan of Hafez