Ghazal No. 375: Sufi, come, so that we may remove the cloak of hypocrisy.
غزل شماره ۳۷۵: صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم
Sufi, come, let us discard the cloak of hypocrisy
And draw a line of nullification over this deceitful act
صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم
وین نقش زرق را خط بطلان به سر کشیم
We place the offerings and gifts of the monastery towards the wine
And wash the cloak of hypocrisy in the tavern's water
نذر و فتوح صومعه در وجه مینهیم
دلق ریا به آب خرابات برکشیم
If tomorrow they do not grant us the garden of paradise
We will pull the youths from the garden and the houris from heaven
فردا اگر نه روضه رضوان به ما دهند
غلمان ز روضه حور ز جنت به درکشیم
Let us joyfully jump out from the assembly of the Sufis
Pillage the wine and take the beloved in our embrace
بیرون جهیم سرخوش و از بزم صوفیان
غارت کنیم باده و شاهد به بر کشیم
Let us revel, or else they will drag us in regret
On the day we move our soul to another world
عشرت کنیم ور نه به حسرت کشندمان
روزی که رخت جان به جهانی دگر کشیم
The secret of God, which is hidden in the unseen
Let us drunkenly lift its veil from the face
سر خدا که در تتق غیب منزویست
مستانهاش نقاب ز رخسار برکشیم
Where is a glimpse of his brow, so like the new moon
We may drive the sphere of heaven in the curve of the golden polo stick
کو جلوهای ز ابروی او تا چو ماه نو
گوی سپهر در خم چوگان زر کشیم
Hafez, it is not our place to boast such things
Why should we stretch beyond our limits
حافظ نه حد ماست چنین لافها زدن
پای از گلیم خویش چرا بیشتر کشیم
Ghazal No. 375: Sufi, come, so that we may remove the cloak of hypocrisy.
Book: Divan of Hafez