Ghazal No. 387: The king of cypress stature, Khosrow of sweet tongue.

غزل شماره ۳۸۷: شاه شمشادقدان خسرو شیرین‌دهنان

The king, tall as a cypress, is the lover of sweet-tongued Shirins,

With his lashes, he shatters the hearts of all those who break ranks.

شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان

که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان

The drunkard passed by and cast a glance upon me, the beggar,

He said, 'O eyes and light of all sweet-tongued ones!'

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت

گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان

How long will your purse be empty of silver and gold?

Become my servant, and enjoy all the riches of the world.

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود

بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان

You are no less than a speck; do not lower yourself, show affection,

So you may reach the secret place of the sun, spinning like the stars.

کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز

تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ زنان

Do not rely on the world, even if you hold a cup of wine,

Enjoy the joy of those with fine foreheads and delicate bodies.

بر جهان تکیه مکن ور قدحی می داری

شادی زهره جبینان خور و نازک بدنان

My old wine-bearer, may his soul be at peace,

He said, 'Avoid the company of those who break promises.'

پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد

گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان

Take the hand of the friend and sever ties with the enemy,

Become a man of God and free yourself from the devils.

دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل

مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان

I was speaking with the morning breeze in the garden of tulips,

Saying, 'Who are these martyrs in all these bloody shrouds?'

با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم

که شهیدان که‌اند این همه خونین کفنان

Hafez said, 'You and I are not privy to this secret,'

Tell tales of the ruby wine and the sweet-tongued ones.

گفت حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم

از می لعل حکایت کن و شیرین دهنان