Ghazal No. 388: Spring and the enchanting flowers came, and the penitent broke their vows.

غزل شماره ۳۸۸: بهار و گل طرب‌انگیز گشت و توبه‌شکن

Spring and flowers became joyful and broke repentance

In the joy of the flower's face, remove the root of sorrow from the heart

بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن

به شادی رخ گل بیخ غم ز دل برکن

The morning breeze arrived, supporting the bud

It came out of itself and tore its own garment

رسید باد صبا غنچه در هواداری

ز خود برون شد و بر خود درید پیراهن

Learn the way of sincerity from the pure water of the heart

In truth, seek freedom from the cypress of the meadow

طریق صدق بیاموز از آب صافی دل

به راستی طلب آزادگی ز سرو چمن

Look at the pollen of the flower seized by the morning breeze

See the curls of the hyacinth on the jasmine

ز دستبرد صبا گرد گل کلاله نگر

شکنج گیسوی سنبل ببین به روی سمن

The bride of the bud arrived from the sanctuary with a good omen

Clearly, it takes away the heart and faith with beauty

عروس غنچه رسید از حرم به طالع سعد

بعینه دل و دین می‌برد به وجه حسن

The call of the troubled nightingale and the cry of the thousand

Came out of the house of sorrow for the union with the flower

صفیر بلبل شوریده و نفیر هزار

برای وصل گل آمد برون ز بیت حزن

Speak of the good company and the cup of wine

According to Hafez's words and the decree of the expert elder

حدیث صحبت خوبان و جام باده بگو

به قول حافظ و فتوی پیر صاحب فن