Ghazal No. 388: Spring and the enchanting flowers came, and the penitent broke their vows.
غزل شماره ۳۸۸: بهار و گل طربانگیز گشت و توبهشکن
Spring and flowers became joyful and broke repentance
In the joy of the flower's face, remove the root of sorrow from the heart
بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن
به شادی رخ گل بیخ غم ز دل برکن
The morning breeze arrived, supporting the bud
It came out of itself and tore its own garment
رسید باد صبا غنچه در هواداری
ز خود برون شد و بر خود درید پیراهن
Learn the way of sincerity from the pure water of the heart
In truth, seek freedom from the cypress of the meadow
طریق صدق بیاموز از آب صافی دل
به راستی طلب آزادگی ز سرو چمن
Look at the pollen of the flower seized by the morning breeze
See the curls of the hyacinth on the jasmine
ز دستبرد صبا گرد گل کلاله نگر
شکنج گیسوی سنبل ببین به روی سمن
The bride of the bud arrived from the sanctuary with a good omen
Clearly, it takes away the heart and faith with beauty
عروس غنچه رسید از حرم به طالع سعد
بعینه دل و دین میبرد به وجه حسن
The call of the troubled nightingale and the cry of the thousand
Came out of the house of sorrow for the union with the flower
صفیر بلبل شوریده و نفیر هزار
برای وصل گل آمد برون ز بیت حزن
Speak of the good company and the cup of wine
According to Hafez's words and the decree of the expert elder
حدیث صحبت خوبان و جام باده بگو
به قول حافظ و فتوی پیر صاحب فن
Ghazal No. 388: Spring and the enchanting flowers came, and the penitent broke their vows.
Book: Divan of Hafez