Ghazal No. 393: I am the one famous in the city for my love.
غزل شماره ۳۹۳: منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
I am the one famous in the city for loving
I am the one who has not stained my eyes with evil
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالودهام به بد دیدن
We are loyal, bear blame, and remain happy
For in our way, it is infidelity to be distressed
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
I asked the elder of the tavern what the path to salvation is
He asked for a cup of wine and said to conceal faults
به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات
بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن
What is the heart's desire from viewing the world's garden
It is to pick flowers from your face with the people's eyes
مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست
به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن
In wine worship, I cast my image on the water
So that I may destroy the image of self-worship
به می پرستی از آن نقش خود زدم بر آب
که تا خراب کنم نقش خود پرستیدن
I rely on the mercy of your hair, otherwise
If there is no pull from that side, what is the use of trying
به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه
کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن
We will turn the reins to the tavern from this gathering
For it is necessary not to hear the preaching of the hypocrites
عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس
که وعظ بی عملان واجب است نشنیدن
Learn love with a beautiful face from the beloved's line
For it is pleasant to circle around the beautiful ones' cheeks
ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب
که گرد عارض خوبان خوش است گردیدن
Do not kiss anything but the cupbearer's lips and the wine cup, Hafez
For it is a mistake to kiss the hands of piety sellers
مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ
که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن
Ghazal No. 393: I am the one famous in the city for my love.
Book: Divan of Hafez