Ghazal No. 397: Come from the door, and light up our bedroom.
غزل شماره ۳۹۷: ز در در آ و شبستان ما منور کن
Enter through the door and illuminate our chamber
Perfume the air of the spiritual assembly
ز در درآ و شبستان ما منور کن
هوای مجلس روحانیان معطر کن
If the jurist advises you not to love
Give him a cup and tell him to refresh his mind
اگر فقیه نصیحت کند که عشق مباز
پیالهای بدهش گو دماغ را تر کن
I have entrusted my heart and soul to the beloved's eyes and brows
Come, come, and gaze upon the arch and view
به چشم و ابروی جانان سپردهام دل و جان
بیا بیا و تماشای طاق و منظر کن
The star of the night of separation does not emit light
Ascend to the palace roof and light the moon's lamp
ستاره شب هجران نمیفشاند نور
به بام قصر برآ و چراغ مه برکن
Tell the treasurer of paradise that the dust of this gathering
Should be sent as a gift to paradise along with the incense burner
بگو به خازن جنت که خاک این مجلس
به تحفه بر سوی فردوس و عود مجمر کن
I am weary of this patched garment and cloak
With one gesture, turn me from a Sufi to a dervish
از این مزوجه و خرقه نیک در تنگم
به یک کرشمه صوفی وشم قلندر کن
When the beauties of the garden are under your command
Flirt with the jasmine and show off to the cypress
چو شاهدان چمن زیردست حسن تواند
کرشمه بر سمن و جلوه بر صنوبر کن
The meddlesome self tells many tales, O Saqi
Do not lose your focus, and pour the wine into the goblet
فضول نفس حکایت بسی کند ساقی
تو کار خود مده از دست و می به ساغر کن
The veil of perception has become the ray of beauty
Come and illuminate the pavilion of the sun
حجاب دیده ادراک شد شعاع جمال
بیا و خرگه خورشید را منور کن
The desire for the sweetness of your union was not within our reach
Refer me to your ruby lips like sugar
طمع به قند وصال تو حد ما نبود
حوالتم به لب لعل همچو شکر کن
Kiss the rim of the goblet, then give it to the drunkards
With this gesture, refresh the minds of the companions
لب پیاله ببوس آنگهی به مستان ده
بدین دقیقه دماغ معاشران تر کن
After attending the feasts and loving the moon-faced ones
Memorize the poetry of Hafez in whatever you do
پس از ملازمت عیش و عشق مه رویان
ز کارها که کنی شعر حافظ از بر کن
Ghazal No. 397: Come from the door, and light up our bedroom.
Book: Divan of Hafez