Ghazal No. 406: He said, you went out to gaze at the new moon.

غزل شماره ۴۰۶: گفتا برون شدی به تماشای ماه نو

He said, you went out to see the new moon

From the moon of your eyebrows, shame be upon your face

گفتا برون شدی به تماشای ماه نو

از ماه ابروان منت شرم باد رو

For a lifetime, your heart is captivated by the prisoners of our locks

Do not be heedless of protecting the side of your companions

عمریست تا دلت ز اسیران زلف ماست

غافل ز حفظ جانب یاران خود مشو

Do not sell the fragrance of intellect to the Indian of our locks

For there, a thousand musk pods are worth half a barleycorn

مفروش عطر عقل به هندوی زلف ما

کان جا هزار نافه مشکین به نیم جو

The seed of loyalty and love in this old barren land

Will become apparent when the season of harvest arrives

تخم وفا و مهر در این کهنه کشته زار

آن گه عیان شود که بود موسم درو

O cupbearer, bring wine, for I will tell you a secret

About the ancient stars and the new moon

ساقی بیار باده که رمزی بگویمت

از سر اختران کهن سیر و ماه نو

The shape of the crescent at the beginning of each month gives a sign

From the crown of Siamak and the Turk's hat

شکل هلال هر سر مه می‌دهد نشان

از افسر سیامک و ترک کلاه زو

Hafez, the sanctuary of loyalty is the court of the old Magian

Read the lesson of the tale of love to him and listen from him

حافظ جناب پیر مغان مامن وفاست

درس حدیث عشق بر او خوان و ز او شنو