Ghazal No. 407: I saw the green field of the sky and the sickle of the new moon.
غزل شماره ۴۰۷: مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
I saw the green field of the sky and the sickle of the new moon
I remembered my slain ones and the time of harvest
مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو
I said, O fortune, you were asleep, and the sun rose
It said, despite all this, do not despair of the past
گفتم ای بخت بخفتیدی و خورشید دمید
گفت با این همه از سابقه نومید مشو
If you ascend pure and untainted like the Messiah to the sky
From your lamp, a hundred rays will reach the sun
گر روی پاک و مجرد چو مسیحا به فلک
از چراغ تو به خورشید رسد صد پرتو
Do not rely on the thieving star of the night, for this trickster
Stole the crown of Kaykavus and the belt of Kaykhosrow
تکیه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو
Though the earring of gold and ruby may weigh heavy on the ear
The era of beauty is fleeting, listen to the advice
گوشوار زر و لعل ار چه گران دارد گوش
دور خوبی گذران است نصیحت بشنو
May the evil eye stay far from your mole, for in the field of beauty
It plays a pawn that takes the pledge from the moon and the sun
چشم بد دور ز خال تو که در عرصه حسن
بیدقی راند که برد از مه و خورشید گرو
O sky, do not sell this grandeur, for in love
The harvest of the moon is worth a stream, and the cluster of Pleiades is worth two barleycorns
آسمان گو مفروش این عظمت کاندر عشق
خرمن مه به جوی خوشه پروین به دو جو
The fire of asceticism and hypocrisy will burn the harvest of faith
Hafez, cast away this woolen cloak and go
آتش زهد و ریا خرمن دین خواهد سوخت
حافظ این خرقه پشمینه بینداز و برو
Ghazal No. 407: I saw the green field of the sky and the sickle of the new moon.
Book: Divan of Hafez