Ghazal No. 408: O sun, mirror of your beauty.

غزل شماره ۴۰۸: ای آفتاب آینه دار جمال تو

O sun, the mirror-bearer of your beauty

The black musk is the incense-burner of your mole

ای آفتاب آینه دار جمال تو

مشک سیاه مجمره گردان خال تو

I washed the courtyard of my sight, but what is the use?

For this corner is not worthy of the troop of your imagination

صحن سرای دیده بشستم ولی چه سود

کاین گوشه نیست درخور خیل خیال تو

At the peak of coquetry and luxury, O king of beauty

O Lord, may your decline never come until the Day of Judgment

در اوج ناز و نعمتی ای پادشاه حسن

یا رب مباد تا به قیامت زوال تو

More pleasant than your image, no form was ever created again

The calligrapher of your dark eyebrow is your example

مطبوعتر ز نقش تو صورت نبست باز

طغرانویس ابروی مشکین مثال تو

In the curl of her hair, O poor heart, how are you?

For the morning breeze has told your story in confusion

در چین زلفش ای دل مسکین چگونه‌ای

کآشفته گفت باد صبا شرح حال تو

The scent of the rose arose, come in through the door of peace

O our spring, your auspicious face is your fortune

برخاست بوی گل ز در آشتی درآی

ای نوبهار ما رخ فرخنده فال تو

Until the sky becomes an earring for our ears

Where is a coquetry from your eyebrow like a crescent moon?

تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود

کو عشوه‌ای ز ابروی همچون هلال تو

Until I go before fortune, congratulating

Where is the good news of the arrival of your union's festival?

تا پیش بخت بازروم تهنیت کنان

کو مژده‌ای ز مقدم عید وصال تو

This black dot that came is the orbit of light

It is a reflection in the garden of insight from your mole

این نقطه سیاه که آمد مدار نور

عکسیست در حدیقه بینش ز خال تو

Before the king, which cruelty shall I present?

The tale of my neediness or your displeasure?

در پیش شاه عرض کدامین جفا کنم

شرح نیازمندی خود یا ملال تو

Hafez, in this snare, there are many rebellious heads

Do not harbor a crooked desire, for there is no opportunity for you

حافظ در این کمند سر سرکشان بسیست

سودای کج مپز که نباشد مجال تو