Ghazal No. 411: The curl of your hair gives the violet a radiant glow.
غزل شماره ۴۱۱: تاب بنفشه میدهد طره مشکسای تو
The violet bends under the weight of your musk-scented tresses
The bud's veil is torn by your heart-opening smile
تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو
O fragrant flower, do not burn your own nightingale
For it prays for you all night with utmost sincerity
ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق میکند شب همه شب دعای تو
I, who grew weary of the breath of angels
Bear the chatter and clamor of the world for your sake
من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
قال و مقال عالمی میکشم از برای تو
Behold the wealth of love, for from the height of poverty and pride
Your beggar breaks the corner of the crown of kingship
دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار
گوشه تاج سلطنت میشکند گدای تو
Though the cloak of asceticism and the cup of wine are not worthy of each other
I paint all these images for the sake of your pleasure
خرقه زهد و جام می گر چه نه درخور همند
این همه نقش میزنم از جهت رضای تو
The intoxication of your love's wine takes my breath away
For this restless head becomes dust at your doorstep
شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر
کاین سر پرهوس شود خاک در سرای تو
The throne of my eye is the resting place of your image
It is a place of prayer, my king, may your place never be without you
شاهنشین چشم من تکیه گه خیال توست
جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو
Your face is a delightful garden, especially in the spring of beauty
Hafez became eloquent, the bird of your poetic court
خوش چمنیست عارضت خاصه که در بهار حسن
حافظ خوش کلام شد مرغ سخنسرای تو
Ghazal No. 411: The curl of your hair gives the violet a radiant glow.
Book: Divan of Hafez