Ghazal No. 417: My joy is constant, from the ruby of my heart's desire.
غزل شماره ۴۱۷: عیشم مدام است، از لعل دلخواه
My joy is everlasting from the beloved ruby
My affairs are well, praise be to God
عیشم مدام است از لعل دلخواه
کارم به کام است الحمدلله
O rebellious fortune, embrace her tightly
Sometimes drink from the golden cup, sometimes from the beloved ruby
ای بخت سرکش تنگش به بر کش
گه جام زر کش گه لعل دلخواه
The ignorant elders and misguided sheikhs made tales of our libertinism
The ignorant elders and misguided sheikhs
ما را به رندی افسانه کردند
پیران جاهل شیخان گمراه
We repented from the deeds of the ascetic
And sought forgiveness for the actions of the devout
از دست زاهد کردیم توبه
و از فعل عابد استغفرالله
Beloved, how can I describe your separation
A hundred teardrops and a hundred sighs
جانا چه گویم شرح فراقت
چشمی و صد نم جانی و صد آه
No unbeliever should see the sorrow I have seen
From your stature like a cypress and your face like the moon
کافر مبیناد این غم که دیدهست
از قامتت سرو از عارضت ماه
The desire for your lips has made Hafez forget
His nightly lessons and dawn recitations
شوق لبت برد از یاد حافظ
درس شبانه ورد سحرگاه
Ghazal No. 417: My joy is constant, from the ruby of my heart's desire.
Book: Divan of Hafez