Ghazal No. 418: If the sword falls in the alley of that moon-faced one.

غزل شماره ۴۱۸: گر تیغ بارد در کوی آن ماه

If swords rain down in the alley of that moon

We have submitted our necks; the judgment belongs to God

گر تیغ بارد در کوی آن ماه

گردن نهادیم الحکم لله

We too know the way of piety

But what can be done with misguided fortune

آیین تقوا ما نیز دانیم

لیکن چه چاره با بخت گمراه

We recognize less of the sheikh and preacher

Either a cup of wine or a short tale

ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم

یا جام باده یا قصه کوتاه

I, a libertine and lover in the season of flowers

Then repentance, may God forgive

من رند و عاشق در موسم گل

آن گاه توبه استغفرالله

Your love cast no image upon us

Mirror of dreams, oh from your heart, oh

مهر تو عکسی بر ما نیفکند

آیینه رویا آه از دلت آه

Patience is bitter, and life is fleeting

Would that I knew when I shall meet him

الصبر مر و العمر فان

یا لیت شعری حتام القاه

Hafez, why do you lament if you desire union

You must drink blood at all times

حافظ چه نالی گر وصل خواهی

خون بایدت خورد در گاه و بی‌گاه