Ghazal No. 424: Do not separate from me, for you are the light of my eyes.
غزل شماره ۴۲۴: از من جدا مشو که توام نور دیدهای
Do not leave me, for you are the light of my eyes
The comfort of my soul and the companion of my fleeing heart
از من جدا مشو که توام نور دیدهای
آرام جان و مونس قلب رمیدهای
Lovers cannot let go of your skirt
You have torn the shirt of their patience
از دامن تو دست ندارند عاشقان
پیراهن صبوری ایشان دریدهای
May no harm come to you from the eye of your fortune, for
In love, you have reached the pinnacle of beauty
از چشم بخت خویش مبادت گزند از آنک
در دلبری به غایت خوبی رسیدهای
Do not deprive me of his love, O jurist of the age
I excuse you, for you have not seen him
منعم مکن ز عشق وی ای مفتی زمان
معذور دارمت که تو او را ندیدهای
That reproach which the friend made to you, O Hafez
Perhaps you have stretched your foot beyond your own mat
آن سرزنش که کرد تو را دوست حافظا
بیش از گلیم خویش مگر پا کشیدهای
Ghazal No. 424: Do not separate from me, for you are the light of my eyes.
Book: Divan of Hafez