Ghazal No. 425: He was dragging his robe as he sipped the golden wine.
غزل شماره ۴۲۵: دامنکشان همی شد در شرب زرکشیده
She walked gracefully, her robe embroidered with gold
A hundred moon-faced beauties tore their silk pockets in jealousy
دامن کشان همیشد در شرب زرکشیده
صد ماه رو ز رشکش جیب قصب دریده
From the heat of the wine's fire around her face's glow
Like dewdrops on a rose petal
از تاب آتش می بر گرد عارضش خوی
چون قطرههای شبنم بر برگ گل چکیده
Her words were eloquent and sweet, her stature tall and agile
A delicate and beautiful face, and lovely elongated eyes
لفظی فصیح شیرین قدی بلند چابک
رویی لطیف زیبا چشمی خوش کشیده
Her soul-enhancing ruby, born from the water of grace
Her graceful cypress, nurtured in luxury
یاقوت جان فزایش از آب لطف زاده
شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده
Behold her captivating ruby lips and her heart-stirring smile
See her pleasant walk and her graceful steps
آن لعل دلکشش بین وان خنده دل آشوب
وان رفتن خوشش بین وان گام آرمیده
That black-eyed gazelle escaped from our trap
Friends, what should I do with this frightened heart
آن آهوی سیه چشم از دام ما برون شد
یاران چه چاره سازم با این دل رمیده
For God's sake, do not distress the discerning ones as much as you can
The world is not loyal, O light of both eyes
زنهار تا توانی اهل نظر میازار
دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده
How long shall I endure reproach from your enchanting eyes
One day, be coquettish, O chosen beloved
تا کی کشم عتیبت از چشم دلفریبت
روزی کرشمهای کن ای یار برگزیده
If your noble mind was offended by Hafez
Return, for we have repented from what was said and heard
گر خاطر شریفت رنجیده شد ز حافظ
بازآ که توبه کردیم از گفته و شنیده
I will speak much gratitude in servitude to the master
If that ripe fruit falls into my hands
بس شکر بازگویم در بندگی خواجه
گر اوفتد به دستم آن میوه رسیده
Ghazal No. 425: He was dragging his robe as he sipped the golden wine.
Book: Divan of Hafez