Ghazal No. 426: I wrote a letter to my dear friend with the blood of my heart.

غزل شماره ۴۲۶: از خون دل نوشتم، نزدیک دوست نامه

With the blood of my heart, I wrote a letter to the beloved

Indeed, I see the world as the resurrection of your separation

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه

انی رایت دهرا من هجرک القیامه

I bear a hundred signs of separation in my eyes

The tears of my eyes are not a sign for us

دارم من از فراقش در دیده صد علامت

لیست دموع عینی هذا لنا العلامه

Although I tried, I gained no benefit from him

He who tries the tried one is doomed to regret

هر چند کآزمودم از وی نبود سودم

من جرب المجرب حلت به الندامه

I asked a physician about the state of the beloved, he said

In distance, there is torment; in closeness, there is safety

پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا

فی بعدها عذاب فی قربها السلامه

I said, 'Blame will come if I circle around the beloved'

By God, we have not seen love without blame

گفتم ملامت آید گر گرد دوست گردم

و الله ما راینا حبا بلا ملامه

When Hafez came as a seeker, a cup of sweet life

So that he may taste from it a cup of generosity

حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین

حتی یذوق منه کاسا من الکرامه